Khmer Dictionary
Khmer-English-Khmer Dictionaries
  • Topics (list)
  • Domnung Portal - ដំណឹង​ថ្មីៗ
  • Dictionaries
  • Help / Contact Us
| ក | ខ | គ | ឃ | ង | ច | ឆ | ជ | ឈ | ញ | ដ | ឋ | ឌ | ឍ | ណ | ត | ថ | ទ | ធ | ន | ប | ផ | ព | ភ | ម | យ | រ | ល | វ | ស | ហ | ឡ | អ |
| ឥ | ឦ | ឧ | ឩ | ឪ | ឫ | ឬ | ឭ | ឮ | ឯ | ឰ | ឱ | ឳ |
| a | b | c | d | e | f | g | h | i | j | k | l | m | n | o | p | q | r | s | t | u | v | w | x | y | z |

Khmer Dictionary: សាយណ្ហ

Chuon Nath's Khmer-Khmer Dictionary Full Text Search
  1. រាត្រី ( ន.នាមសព្ទ )
    (រាត្រិ; រត្តិ) យប់, វេលា​យប់ ។
    - រាត្រី​កាល (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) រត្តិ​កាល) ។
    - រាត្រី​ចរ (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) រត្តិចរ) ។
    - រាត្រី​ជល (--ជល់) ទឹក​សន្សើម ។
    - រាត្រី​ភាគ (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) រត្តិ​ភាគ) ។
    - រាត្រី​មណី (--មៈនី) ព្រះ​ចន្រ្ទ ។
    - រាត្រី​វិគម (--វិគៈមៈ ឬ វិគំ), រាត្រី​វិភាត អរុណោទ័យ (ពេល​ព្រឹក​ព្រាង, វេលា​បំព្រាង) ។
    - រាត្រី​សមោសរ (--សៈម៉ោ-ស) ការ​ប្រជុំ​គ្នា​ក្នុង​រាត្រី, ទី​ប្រជុំ​គ្នា​ពេល​យប់ ។ ច្រើន​ប្រើ​ចំពោះ​ទី​ប្រជុំ​ដែល​មាន​របាំ​ឬ​មហោស្រព​ផ្សេង​ៗ ជា​គ្រឿង​កំសាន្ត​ផង ។
    - រាត្រី​សុវត្ថិ ! (--សុវ៉ាត់) ឬ​រាត្រី​សួស្ដី ! សួស្ដី​ក្នុង​វេលា​យប់; ពាក្យ​សម្រាប់​ឲ្យ​ពរ​គ្នា​ក្នុង​វេលា​យប់ (ប្រើ​តាម​សម័យ​និយម), បាន​សេចក្ដី​ថា សូម​ឲ្យ​មាន​សួស្ដី​ក្នុង​វេលា​យប់ ! (ព. ផ្ទ. អរុណ​សុវត្ថិ ! ឬ –សួស្ដី !; សាយណ្ហ​សុវត្ថិ ! ឬ–សួស្ដី !) ។ ល។
  2. សម័យ ( ន.នាមសព្ទ ) [សៈម៉ៃ ]
    (សមយ) កាល, ពេល​ឬ​វេលា, គ្រា; រដូវ; វេលា​ដែល​ស្រួល, ដែល​ត្រូវ​ទំនង; ឱកាស; លទ្ធិ; គតិ; ទំនៀម, ទម្លាប់; វិធី, បែប, បែប​ប្រើ; គ្រឿង​សង្កេត; សញ្ញា; ពាក្យ​ប្រៀន​ប្រដៅ; មុខ​ការ; ហេតុ, ការណ៍, គោល​ចារឹក: សម័យ​មួយ គ្រា​មួយ; សម័យ​នេះ ពេល​នេះ, គ្រា​នេះ; តាម​ស័យ តាម​កាល; ទាន់​សម័យ ទាន់​កាល, ទាន់​វេលា ។ល។
    - សម័យ​និយម ឬ--និយាម សេចក្ដី​កំណត់​តាម​កាល: ប្រើ​របស់​តាម​សម័យ​និយម ប្រើ​របស់​តាម​កាល​ដែល​មហា​ជន​រាប់​អាន ។
    - គិលាន​សម័យ (--នៈ--) វេលា​មាន​ជំងឺ ។
    - ទុព្ភិក្ខ​សម័យ (ទុប-ភិក-ខៈ--) គ្រា​អត់​បាយ, គ្រា​អំណត់។
    - បុព្វណ្ហ​សម័យ (បុប-ព័ន-ហៈ--) ពេល​ព្រឹក​ព្រាង ។
    - សាយណ្ហ​សម័យ (សាយុ័ន-ហៈ--) វេលា​ល្ងាច ។
    - អក្ខរ​សម័យ វិធី​ប្រើ​អក្សរ គឺ​ការ​សរសេរ​ឬ​អាន​អក្សរ : ស្ទាត់​ក្នុង​អក្ខរ​សម័យ ។
    - អទ្ធានគមន​សម័យ (អ័ត-ធានៈគៈមៈនៈ--) វេលា​ដើរ​ផ្លូវ​ឆ្ងាយ ។ល។
  3. សួស្ដី ( ន.នាមសព្ទ ) [សួស-ស្ដី, ជើង ដ]
    (ស្វស្តិ, ខ្មែរ​ប្រើ​ផ្លាស់ វ ជា​ស្រះ ួ, ិ > ី; សុវត្ថិ, សោត្ថិ) សេចក្ដី​សុខ​ស្រួល; ការ​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​ស្រួល; សេចក្ដី​ចម្រើន​ដោយ​សុខ; សេចក្ដី​សុខ​ចម្រើន, គ្រោះ​ល្អ; ដំណើរ​មាន​ជោគ : មាន​សួស្ដី, ទៅ​មក​ដោយ​សួស្ដី ។ ពាក្យ​ឲ្យ​ពរ​គ្នា​បាន​រាល់​ពេល (ប្រើ​តាម​សម័យ​និយម) : សួស្ដី ! សូម​ឲ្យ​មាន​សួស្ដី ! ។
    - សួស្ដី​ភ័ទ្រ សេចក្ដី​ចម្រើន​ដោយ​សួស្ដី ។
    - សួស្ដី​ភាព ដូច​គ្នា​នឹង សុវត្ថិ​ភាព ។
    - សុខ​សួស្ដី សុខ​និង​សួស្ដី ។
    - ស្រី​សួស្ដី សិរី​និង​សួស្ដី ។
    - រាត្រី​សួស្ដី ! (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) រាត្រី) ។
    - សាយ័ណ្ហ​សួស្ដី ! (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) សាយណ្ហ ឬ សាយ័ណ្ណ) ។
    - អរុណ​សួស្ដី ! (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) អរុណ) ។
  4. សាយណ្ហ--
    (ម. ក្នុង ព. សាយណ្ហៈ ឬ សាយ័ណ្ហ) ។
  5. សាយណ្ហៈ ( ន.នាមសព្ទ ) [--យុ័ន-ហៈ]
    (សាយណ្ហ; សាយាហ្ន) វេលា​រសៀល, ពេល​ល្ងាច : វេលា​សាយ័ណ្ហ; ហៅ សាយណ្ហ​កាល ឬ--សម័យ ក៏​បាន (ព. ផ្ទ. បុព្វណ្ហៈ, បុព្វ័ណ្ហ ឬ បុព្វណ្ហ​កាល, --សម័យ) ។ សាយណ្ហៈ សុវត្ថិ !  ឬ សាយណ្ហៈ សួស្ដី ! (សាយុ័ន-ហៈសុវ៉ាត់ ឬ--សួស-ស្ដី) “សួស្ដី​ក្នុង​វេលា​រសៀល​ឬ​ក្នុង​វេលា​ល្ងាច”; ពាក្យ​សម្រាប់​ឲ្យ​ពរ​គ្នា​ឬ​គំនាប់​គ្នា​ក្នុង​វេលា​តាំង​អំពី​ថ្ងៃ​ជ្រេ​ពី​ត្រង់ រហូត​ដល់​ថ្ងៃ​អស្ដង្គត (ប្រើ​តាម​សម័យ​និយម), បាន​សេចក្ដី​ថា សូម​ឲ្យ​មាន​សួស្ដី​ក្នុង​វេលា​រសៀល ឬ ក្នុង​វេលា​ល្ងាច !; សរសេរ​ជា សាយ័ណ្ហ សុវត្ថិ ! ឬ សាយ័ណ្ហ សួស្ដី ! ក៏​បាន (ព. ផ្ទ. អរុណ សុវត្ថិ ! ឬ សួស្ដី !; រាត្រី សុវត្ថិ ! ឬ –សួស្ដី !) ។
    - សាយណ្ហាភិវាទ (បា. សាយណ្ហ + អភិវាទ) ការ​ពោល​ពាក្យ​គំនាប់​គ្នា​ក្នុង​វេលា​សាយ័ណ្ហ​ថា : សាយ័ណ្ហ សុវត្ថិ ! ឬ សាយ័ណ្ហ សួស្ដី ! (ព. ផ្ទ. វាសរង្គាភិវាទ) ។ល។
  6. អរុណ ( ន.នាមសព្ទ ) [អៈរុន ]
    ព្រះ​អាទិត្យ​ដែល​ទើប​ភ្លឺ​ច្រាល​ពី​ទិស​បូព៌, ពេល​ក្រហម​ឯ​កើត, ពេល​ព្រឹក​ព្រាង : អរុណ​រះ, អរុណ​ស, អរុណ​ក្រហម ។
    - កន្លង​អរុណ ឬ ដាច់​អរុណ កន្លង​រាត្រី ។
    - យក​អរុណ​ក្នុង​វត្ត ឲ្យ​អរុណ​រះ ក្នុង​វត្ត (ព. វិ. ពុ.) ។ ភិក្ខុ​ដែល​ចេញ​ទៅ​ដោយ​សត្តាហ​ករណីយ ឬ សត្តាហ​កិច្ច ត្រូវ​ត្រឡប់​មក​កាន់​អាវាស​ដែល​ចាំ​វស្សា​វិញ​មុន អរុណ​ទី ៧ គឺ​នៅ​ក្រៅ​អាវាស​បាន ៦ យប់ (ព. វិ. ពុ.) ។ បើ​រៀង​ភ្ជាប់​ពី​ខាង​ដើម​សព្ទ​ដទៃ អ. ថ. អៈរុណៈ, ដូច​ជា
    - អរុណ​កមល (--កៈម៉ល់) ឈូក​ក្រហម ។
    - អរុណ​ករ ឬ--សារថិ ព្រះ​អាទិត្យ ។
    - អរុណប្បភា, --ប្រភា ឬ - អរុណាភា ពន្លឺ​អរុណ ។
    - អរុណ​ព័ណ៌ ឬ --វណ្ណ ព័ណ៌​អរុណ, ព័ណ៌​លឿង​ទុំ, ព័ណ៌​មាស ។
    - អរុណ​រង្សី ឬ --រស្មី រស្មី​ព័ណ៌​មាស ។
    - អរុណ សុវត្ថិ ! ឬ --សួស្ដី ! (អៈរុន--) “សួស្ដី​ក្នុង​វេលា​ព្រឹក”; ពាក្យ​សម្រាប់​ឲ្យ​ពរ​គ្នា​ឬ​គំនាប់​គ្នា ក្នុង​វេលា​តាំង​ពី​ព្រហាម​រហូត​ដល់​ថ្ងៃ​ត្រង់ (ប្រើ​តាម​សម័យ​និយម), បាន​សេចក្ដី​ថា សូម​ឲ្យ​មាន​សួស្ដី​ក្នុង​វេលា​ព្រឹក ! (ព. ផ្ទ. សាយណ្ហ​សុវត្ថិ ! ឬ សាយណ្ហ សួស្ដី !; រាត្រី សុវត្ថិ ! ឬ រាត្រី​សួស្ដី !) ។
    - អរុណោទ័យ (សំ. បា. អរុណ + ឧទយ “ការ​រះ​ឡើង”) ការ​រះ​ឡើង​នៃ​អរុណ, ពេល​អរុណ​រះ, វេលា​ថ្ងៃ​រះ ។
    - អរុណោភាស (បា. < អរុណ + ឱភាស “ពន្លឺ”) ពន្លឺ​អរុណ (វេវ. អរុណាភា, អរុណប្រភា) ។ល។
Headley's Khmer-English Dictionary Full Text Search
    No matching entries found!


Prohok Solutions @2017 : Learn Khmer | Khmer Calendar