Khmer Dictionary: ទេស

1. ទេស ( កិ. វិ.កិរិយាវិសេសនៈ ឬ កិរិយាវិសេសន៏ )
   ដែល​ដើរ​សាត់​ព្រាត់ ឬ​សាត់​អណ្ដែត​ទៅ​តាម​តែ​ប្រទះ : ដើរ​ទេស ។
   
2. ទេស ( ន.នាមសព្ទ )
   ឈ្មោះ​សំពត់​សាច់​ម៉ដ្ឋ​ច្រើន​បែប : សំពត់​ទេស (ច្រើន​ហៅ​ថា ទេសឯក : ទេសឯក​ស, ទេសឯក​ខ្មៅ) ។ មើល​ក្នុង​ពាក្យ ផាឌិប ទៀត​ផង ។ គ្រឿង​សម្ល​វិសេស​ដែល​មាន​ក្លិន​ក្រអូប​ប្រហើរ​មាន​រស​ឆ្ងាញ់​ពីសា ក៏​ហៅ​ថា ទេស ដែរ : គ្រឿង​ទេស ។ អាហារ​ទិព្វទេស គឺ​អាហារ​មាន​ឱជារស​ឆ្ងាញ់​ពីសា​ប្រដូច​នឹង​អាហារ​ទិព្វ (ច្រើន​ប្រើ​ក្នុង​សាស្ត្រា​បុរាណ) ។ គុ. ដែល​ធំ​ដំបង​មាំ​ខ្ពស់ : សេះ​ទេស; កប្បាស​ទេស, ចំប៉ី​ទេស (ព្រោះ​មាន​ពូជ​ដើម​មក​ពី​បរទេស) ។
   
3. ទេស ( ន.នាមសព្ទ )   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ) )
   ប្រទេស; ភូមិ (ទោះ​មាន​មនុស្ស​នៅ​ក្ដី ឥត​មាន​មនុស្ស​នៅ​ក្ដី) : ស្រុក​ទេស ។
   
4. ទេស ( កិ.កិរិយាសព្ទ )   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ) )
   (ទិស > ទេស) សំដែង, និយាយ​ពន្យល់​ក្នុង​ផ្លូវ​ព្រះ​ពុទ្ធ​សាសនា : និមន្ត​លោក​ទេស​មហា​ជាតក៍ ។
   
5. ទេសកាល ( ន.នាមសព្ទ ) [ទេស-កាល ]   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ) )
   (ទេស + កាល) កាល​សម័យ​របស់​ប្រទេស ឬ​កាល​ដែល​និយម​ទៅ​តាម​ប្រទេស ។ កាល​ដែល​ប្លែក; ពុំ​ជួរ​កាល គឺ​កាល​សម័យ​ដែល​បណ្ដាល​ឲ្យ​កើត​មាន​ហេតុ​ឬ​មាន​អ្វី​ៗ​ខុស​ពី​ធម្មតា : កំពុង​នៅ​សុខ​ៗ មិន​ដឹង​ជា​ទេសកាល​អ្វី ស្រាប់​តែ​មក​នាំ​បណ្ដាល​ឲ្យ​កំពូល​ចេតិយ រលំ​បាក់​ខ្ទេចខ្ទី​អស់ ។
   
6. ទេសចរ ( ន.នាមសព្ទ ) [ទេសៈច ]   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ) )
   ជន​អ្នក​ធ្វើ​ដំណើរ​លំហែ​កំសាន្ត : ប្រាសាទ​នគរ​វត្ត ជា​ទី​ចាប់​អារម្មណ៍​យ៉ាង​ក្រៃលែង​នៃ​ពួក​ទេសចរ​បរទេស ។
   
7. ទេសចរណ៍ ( ន.នាមសព្ទ )   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ) )
   (--ចរណ) ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​កំសាន្ត​លំហែ​ចិត្ត​នៃ​ជន​បរទេស ។ ឈ្មោះ​ក្រសួង​រដ្ឋមន្ត្រី​មួយ​កាន់​កាប់​ខាង​មុខ​ការ​នេះ : ក្រសួង​ទេសចរណ៍ ។
   
8. ទេសធម៌ ( ន.នាមសព្ទ ) [ទេសៈធ័រ]   ( សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
   ច្បាប់​សម្រាប់​ប្រទេស​នីមួយ​ៗ : ប្រព្រឹត្ត​ប្រតិបត្តិ​តាម​ទេស​ធម៌ ។
   
9. ទេសនា ( ន.នាមសព្ទ ) [ទេសៈន៉ា ឬ ទេស្នា ]   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ) )
   ដូច​គ្នា​នឹង ទេសន៍ ដែរ ។
   
10. ទេសន៍ ( ន.នាមសព្ទ ) [ទេស ]   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ) )
    (ទេសនា) ដំណើរ​សំដែង, ការ​សំដែង​ធម៌ : ស្ដាប់​ទេសន៍ ។ តាម​ទម្លាប់​ច្រើន​ប្រើ​ជា កិ. ឬ គុ. និមន្ត​លោក​ទេសន៍; សាស្រ្តា​ទេសន៍ (ខាង កិ. ឬ គុ. គួរ​ប្រើ ទេស វិញ; ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) ទេស ២ កិ.) ។
    

1   2   Next >>

1. ទេស ( v ) [teih]   - detail »
   to preach
   
2. ទេស ( n ) [teih]   - detail »
   country, land, settlement; place
   
3. ទេស ( adv ) [teih]   - detail »
   without any definite goal, aimlessly, in a strolling or sauntering manner
   
4. ទេស ( adj ) [teih]   - detail »
   to be large (of an imported as opposed to a native product); to be foreign
   
5. ទេស ( n ) [teih]   - detail »
   spice, seasoning
   
6. ទេស ( n ) [teih]   - detail »
   cotton cloth
   
7. ទេសនា ( v ) [teihsnaa]   - detail »
   to preach, teach, lecture, recite scriptures; (fig., slang) to dress someone down, haul someone over the coals.
   
8. ទេសនា ( n ) [teihsnaa]   - detail »
   preaching, expounding (esp. Buddhist law)
   
9. ទេសន៍ ( n ) [teih]   - detail »
   public prayer, preaching, teaching, lecturing.
   
10. ទេសន៍ ( v ) [teih]   - detail »
    to preach
    

Next >>