Khmer Dictionary: ធ
Chuon Nath's Khmer-Khmer Dictionary
-
ធម្មធរ
( ន.នាមសព្ទ )
[ធ័ម-មៈ-ធ]
( បា.បាលី ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
(ធម៌ធរ) អ្នកទ្រទ្រង់ធម៌, អ្នកកាន់ធម៌, អ្នកប្រតិបត្តិត្រឹមត្រង់តាមគន្លងធម៌ ។
- ឋានន្តរ គឺងារនៃភិក្ខុក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា ចំពោះភិក្ខុអ្នកចេះចាំធម៌ពុំសូវទើសទាល់ ។ ខ្មែរយកពាក្យនេះមកប្រើជាងារនៃភិក្ខុក្នុងថ្នាក់ជាឋានានុក្រមថា ព្រះធម្មធរ ជាគូ គ្នានឹង ព្រះវិន័យធរ ជាសហការីរបស់ព្រះរាជាគណៈ ជាចៅអធិការវត្តធំៗ ក្នុងព្រះរាជធានី; ក្នុងសម័យបច្ចុប្បន្ន មេគណនិងអនុគណគ្រប់ខែត្រ-ស្រុកក៏មាន ព្រះធម្មធរ ជាសហការីដែរ ហៅថា ព្រះធម្មធរ ជាសហការីនៃមេគណឬនៃអនុគណ; ដោយការផ្គូងារថា ព្រះវិន័យធរ ខាងវិន័យ, ព្រះធម្មធរ ខាងធម៌ (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) ធម្មកថិក និង វិន័យធរ ទៀតផង) ។
-
ធរណិន្ទ
( ន.នាមសព្ទ )
[ធៈរៈនិន]
( បា.បាលី ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
(ធរណេន្ទ្រ) អ្នកដែលជាធំលើផែនដី (ក្សត្រទ្រង់រាជ) ។ (ច្រើនតែប្រើក្នុងកាព្យ) : ព្រះបាទធរណិន្ទ មានហឫទ័យជិនណាយក្នុងកិច្ចការទ្រង់ត្រាស់ឲ្យហៅ ព្រាហ្មណ៍ព្រឹទ្ធាចារ្យ និងរាជបរិវារ មកគាល់ព្រះអង្គ ។
-
ធរណី
( ន.នាមសព្ទ )
[ធរៈណី]
( សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ), បា.បាលី ( បាលីភាសា ) )
ផែនដី : រកស៊ីកកាយធរណី, ព្រះធរណី ។
- នាងធរណី គឺនាងគង្ហីងព្រះធរណី ។
-
ធរណី
( ន.នាមសព្ទ )
( សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ), បា.បាលី ( បាលីភាសា ) )
បង្គោលមួយគូដែលដាប់ជាប់ជាប្រហោងវែងដាំបញ្ឈរទន្ទឹមគ្នាសម្រាប់វាយស្នៀត គាបស្លឹករឹតឲ្យស្លាប់សាច់ ។
-
ធរណីដងគោម
( ន.នាមសព្ទ )
[ធរៈនី-- ]
បង្គោលមួយគូមានរន្ធមូលពីរ ឬបីម្ខាងដែលដាំបញ្ឈរទន្ទឹមគ្នា សម្រាប់ស៊កស្នូលកោះភ្ជាប់ដងគោមឲ្យមាំ ។
-
ធរណីដងទង់
( ន.នាមសព្ទ )
[ធរៈនី--]
បង្គោលមួយគូមានសណ្ឋានដូចគ្នានឹងធរណីដងគោមដែរ សម្រាប់កោះភ្ជាប់ដងទង់ឲ្យមាំ ។
-
ធរណីទ្វារ
( ន.នាមសព្ទ )
[ធរៈនី-- ]
មេទទឹងទ្វារដែលដាក់ផ្ទាល់នឹងផែនដីឬនឹងផ្ទៃខាងក្រោម ។
-
ធរណីសង្ឃ
( ន.នាមសព្ទ )
[ធរៈនីសង់ ]
ទីដីរបស់សង្ឃ គឺទីដីដែលទាយកឬទាយិកាគេបរិច្ចាគដាក់ជាទីដីសម្រាប់វត្ត ទោះដីនោះជាស្រែឬជាចម្ការក្ដី ទីដីនេះរាប់បញ្ចូលជាគរុភណ្ឌរបស់វត្ត... (ព. វិ. ពុ.) ។
-
ធរមាន
( ន.នាមសព្ទ )
[ធៈរៈមាន ]
( បា.បាលី ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
(ធរមាណ) ដែលកំពុងទ្រទ្រង់នៅ, ដែលមានជីវិតរស់នៅ : កាលព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់ធរមាននៅឡើយ...។
-
ធរមានប្បញ្ញត្តិ
( ន.នាមសព្ទ )
[ធៈរៈមាន័ប-ប័ញ-ញ៉ាត់ ]
( បា.បាលី ( បាលីភាសា ) )
(ធរមាន + បញ្ញត្តិ) បញ្ញត្តិដែលកំពុងមាននៅ, ច្បាប់ដែលគេកំពុងប្រតិបត្តិតាម, បទបញ្ញត្តិដែលរាជការដាក់ឲ្យប្រតិបត្តិតាមពុំទាន់លើកលែងចោល : គប្បីប្រតិបត្តិតាមធរមានប្បញ្ញត្តិ ។
<< Prev 1 2 3 4 5 6 ... 16 Next >>