Khmer Dictionary: បន្ទច់

1. បន្ទច់ ( កិ.កិរិយាសព្ទ ) [បន់-ទច់ ]
   ធ្វើ​ឲ្យ​ទច់, ធ្វើ​ឲ្យ​ឈប់ ។
   - បន្ទច់​បង្អាក់ ធ្វើ​ឲ្យ​ទច់​ឲ្យ​អាក់​ពាក្យ​សម្ដី​ ឬ ដំណើរ​សេចក្ដី : បន្ទច់​បង្អាក់​គេ​ក្នុង​កណ្ដាល​ជំនុំ ។
   

1. បន្ទច់ ( v ) [bɑntʊəc]   - detail »
   to interrupt, cut short, bring to an abrupt halt, stop; not to allow someone to say or do something