Khmer Dictionary: ផ
Chuon Nath's Khmer-Khmer Dictionary
-
ផាត់
( កិ.កិរិយាសព្ទ )
រលីងត្រីងៀតឬសាច់ងៀតដែលបុកល្អិតជាមួយនឹងខ្លាញ់ជ្រូក... ។
-
ផាត់
( កិ.កិរិយាសព្ទ )
ទាត់ច្រាន, វែកនឹងដៃឲ្យងាកឲ្យបែរចេញឬកៀសកៀរវាចនឹងដៃ : ផាត់វាំងនន, ផាត់អង្ករ ។ លើកទុកដោយឡែកមិនរាប់បញ្ចូលផង : ផាត់សំបកចេញ, ផាត់ចេញមិនយកជាការ ។ លាបឲ្យផូរផង់, ឲ្យហ្មត់ហ្មង, ឲ្យរលង់រលើប : ផាត់ម្សៅ, ផាត់ថ្នាំ ។ បក់បង្ហើរ ឬបក់បង្ហួស : ខ្យល់ផាត់ពពក, ខ្យល់ផាត់ទឹកភ្លៀង ។ ផាត់ចេញទៅក្រៅសំបក (ព. ប្រ.) លើកចោលលែងរាប់អាន, លែងយកជាការ ។
- ផាត់ទាត់ បូកបោះទូទាត់ឲ្យឃើញដោយឡែក ឬឲ្យលែងមានទាក់ទិនតទៅទៀត ។
-
ផាត់ជាយ
( ន.នាមសព្ទ )
ឈ្មោះបទភ្លេងបុរាណខ្មែរមួយមេ ជាបទភ្លេងធំ សម្រាប់ប្រើក្នុងពីធីផ្សេងៗមានពិធីមង្គលការអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាដើម ។
- ផាត់ជាយក្លាយ បទភ្លេងផាត់ជាយដែលមានលំនាំក្លាយពីបទផាត់ជាយមុន (ជាបទភ្លេងធំដែរ, សម្រាប់ប្រើក្នុងចម្រៀងតជាដើម) ។
-
ផាប៉ា
( ន.នាមសព្ទ )
( ស.សៀម ( ភាសាសៀម ) )
សំពត់ដែលទាយកយកទៅពាក់នៅព្រៃ ដោយមានសំបុត្រប្រាប់សេចក្ដីបិទនៅនោះ ឬដោយមានសញ្ញាណាមួយ ឲ្យភិក្ខុសង្ឃដឹងថា សំពត់នោះទុកដូចជាសំពត់បង្សុកូលឲ្យភិក្ខុសង្ឃអង្គណាដែលប្រទះឃើញ និមន្តទស់យកចុះ (របៀបដើមគេចំពោះសង្ឃ ជាសង្ឃគតាទក្ខិណាទាន ពុំមែនបាដិបុគ្គលិកទានទេ, លុះចំណេរកាលតៗមក ក៏ក្លាយជាបាដិបុគ្គលិកទានទៅខ្លះព្រោះមកពីទាយកភ័ន្តច្រឡំ) ។
-
ផាប់
( ន.នាមសព្ទ )
( ស.សៀម ( ភាសាសៀម ) )
ចំនួនសំពត់ទេសឯកឬផាឌិបមួយកីដែលបត់ជាផ្នត់ៗ : ទេសឯក១ផាប់, ផាឌិប១ផាប់ ។
-
ផាមួង
( ន.នាមសព្ទ )
( ស.សៀម ( ភាសាសៀម ) )
ឈ្មោះសំពត់សូត្រមួយប្រភេទមានព័ណ៌លាតផ្សេងៗសម្រាប់ស្លៀក, កំណើតធ្វើក្នុងកម្ពុជរដ្ឋ : ផាមួងព័ណ៌ព្រីងទុំ, ផាមួងព័ណ៌ស្លាទុំ ។
-
ផាយ
( កិ.កិរិយាសព្ទ )
ចោលបោះជើងទាំង៤យ៉ាងខ្លាំងពេញទំហឹង (សេះ) : សេះផាយ (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) បំផ្លាយ ផង) ។ រើឬកញ្រ្ជោលងាកគូថចេញក្រៅទម្លាក់នឹម (គោ) : គោផាយទម្លាក់នឹម ។ រត់សាយឬធាក់ភាយឡើងលើឬចុះក្រោម (ខ្យល់ក្នុងសព៌ាង្គកាយ) : ខ្យល់ផាយ ឬ ផាយខ្យល់ ។ ទាសចិត្តចេញពីគូស្រករ (ក្បត់ចិត្ត, ផិតក្បត់) : ផាយចេញពីប្ដី (ព. សា.) ។
- ផាយផិត កិ. ទាសចិត្តរសាយឃ្លាតក្លាយជាផិតក្បត់ : ស្រីបង្ហិនប្ដី ផាយផិតអប្រីយ៍ ឥតសារឥតសព្ទ... (ច្បាប់ស្រីជាព្រះរាជនិពន្ធនៃព្រះបាទសម្ដេចព្រះហិររក្សរាមាឥស្សរាធិ-បតី...) ។
-
ផាយ
( ន.នាមសព្ទ )
ឈ្មោះអាវវែងធ្វើដោយសំពត់ស្បៃសម្រាប់ពាក់លើអាវធម្មតា ប្រើក្នុងវេលាមង្គលផ្សេងៗ : ពាក់អាវផាយតាមប្រពៃណី ។
-
ផាយោង
( ន.នាមសព្ទ )
( ស.សៀម ( ភាសាសៀម ) )
សំពត់បន្ទះវែងសម្រាប់ទាញយោងពីសាកសពឬពីអដ្ឋិធាតុមកដល់ដៃព្រះភិក្ខុសង្ឃចាប់កាន់សូត្រធម៌បង្សុកូល; ហៅថា ទូ ឬ សំពត់ទូ ក៏បាន (ប្រើតាមទំនៀមប្រទេស) ។
-
ផាល
( ន.នាមសព្ទ )
( សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ), បា.បាលី ( បាលីភាសា ) )
ដែករាងជម មុខមុតសម្រាប់ដាក់ប្រហកត្រង់ពន្លូញចុងផ្នៀងនង្គ័ល (ដែកមុខផ្នៀងនង្គ័ល) ។
<< Prev 1 2 3 4 5 6 ... 20 Next >>