41. ពង្រោះ ( ន.នាមសព្ទ )
    ករ​ដែល​ព្រោះ, ពូជ​ដែល​ព្រោះ​រួច​ហើយ, ទី​សម្រាប់​ព្រោះ​ពូជ​ឬ​ស្រូវ​ដែល​ដុះ​អំពី​ការ​បាច​ព្រោះ​ពូជ : ស្រែ​ពង្រោះ, ស្រូវ​ពង្រោះ ។
    
42. ពង្វក់ ( កិ.កិរិយាសព្ទ ) [ពង់វក់ ]
    ធ្វើ​ឲ្យ​វក់, នាំ​ឲ្យ​វក់, ធ្វើ​ឲ្យ​វិល​វល់​ចិត្ត​គំនិត : កុំ​បណ្ដោយ​ឲ្យ​បាប​មិត្ត ពង្វក់​ឲ្យ​ខូច​ខួរ​ក្បាល ។
    - ពង្វក់​ពង្វី កិ. នាំ​ឲ្យ​វក់វី (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) ពង្វីពង្វក់ ទៀត​ផង) ។
    
43. ពង្វាង ( កិ.កិរិយាសព្ទ )
    ធ្វើ​ឲ្យ​វាង : ពង្វាង​ផ្លូវ ។
    
44. ពង្វាត ( កិ.កិរិយាសព្ទ )
    វាត​ឲ្យ​រីក​ចេញ, ធ្វើ​ឲ្យ​រីក​ទូលាយ​សាយ​ចេញ​លើស​ពី​ទំហំ​ធម្មតា : ពង្វាត​មាត្រ​ទូក, ពង្វាត​របង, ពង្វាត​ដី​ចម្ការ ។
    
45. ពង្វិល ( កិ.កិរិយាសព្ទ ) [--វិល]
    ធ្វើ​ឲ្យ​វិល (មិន​សូវ​ប្រើ, ច្រើន​ប្រើ បង្វិល ជាង; ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) នោះ​ទៀត​ផង) ។
    
46. ពង្វីពង្វក់ ( កិ.កិរិយាសព្ទ ) [ពង់វី ពង់វក់]
    ធ្វើ​ឲ្យ​វីវក់ (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) ពង្វក់ ទៀត​ផង) ។
    
47. ពង្វឹក ( កិ.កិរិយាសព្ទ ) [--វឹក ]
    ធ្វើ​ឲ្យ​វឹក, នាំ​ឲ្យ​វឹក (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) បង្វឹក ទៀត​ផង) ។
    
48. ពង្វៀន
    (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) បង្វៀន) ។
    
49. ពង្វៀះ
    (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) បង្វៀះ) ។
    
50. ពង្វេះ ( កិ.កិរិយាសព្ទ )
    ធ្វើ​ឲ្យ​វេះ, នាំ​ឲ្យ​​គេច​ចេញ : វា​ពង្វេះ​ក្មេង​នោះ​ទៅ​ណា​បាត់ រក​មិន​ឃើញ​សោះ (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) បង្វេះ ផង) ។
    

<< Prev   1   2   3   4   5   6   ... 20   Next >>