Khmer Dictionary: ម
Chuon Nath's Khmer-Khmer Dictionary
-
មឃវា
or មឃវាន
(ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) មឃវ័ត) ។
-
មឃវ័ត
( ន.នាមសព្ទ )
[មៈឃៈ--]
or មឃវ័ន
(មឃវត៑ ឬ--វន៑; មឃវន្តុ “អ្នកមានចិត្តទូលាយ; អ្នកចែកទ្រព្យឲ្យគេ”) ព្រះឥន្ទ្រ (ប្រើជា មឃវា ឬ មឃវាន ក៏បាន) ។
-
មឃៈមាណព
( ន.នាមសព្ទ )
[មៈឃៈមានប់]
( បា.បាលី ( បាលីភាសា ) )
ឈ្មោះមាណពមួយរូបក្នុងរឿងពុទ្ធសាសនា បានបំពេញវគ្គបទ ៧ យ៉ាង ដើម្បីបានកើតជា ព្រះឥន្ទ តាមរឿងជាតកដំណាលថា មឃមាណពនេះ មានប្រព្ធ ៤ នាក់គឺ នាងសុជាត, សុនន្ទា, សុចិត្រា, សុធម្មា ។
-
មង
( ន.នាមសព្ទ )
ឈ្មោះនេសាទុបករណ៍មួយប្រភេទ មានក្រឡាដូចសំណាញ់ មានខ្សែរនងវែងចងកំសួលបណ្ដែតបង្ហែរង្វើលៗសម្រាប់ដាក់ក្នុងទឹកជ្រៅឲ្យជាប់ត្រី ។
- មងពីងពាង សរសៃឆ្មារដែលពីងពាងបញ្ចេញពីគូទ ហើយព័ទ្ធត្រដាងប្រទាក់ជាក្រឡាដូចសំណាញ់ សម្រាប់ដាក់ឲ្យជាប់សត្វល្អិតមានរុយជាដើម យកធ្វើជាចំណីរបស់វា ។
-
មង្កុភាព
( ន.នាមសព្ទ )
[ម័ង-កុ-- ]
(មង្កុ + ភាវ) ភាពជាអ្នកខ្មូរមុខឬមូរមុខ, គារឱនមុខជ្រប់ដោយអៀនខ្មាស, ដំណើរអឹមអៀមអៀនប្រៀន, ដំណើរមិនអង់អាច : កុំគប្បីធ្វើទម្លាប់ខ្លួនឲ្យមានមង្កុភាពក្នុងសន្តាន (បារ. Timidité) ។
-
មង្កុភូត
( គុ.គុនសព្ទ )
[ម័ង-កុ-- ]
( បា.បាលី ( បាលីភាសា ) )
(មង្កុ + ភូត) ដែលមានមង្កុភាព : មនុស្សមង្កុភូត រមែងជាអ្នកគ្មានតម្លៃក្នុងទីប្រជុំជន (បារ. Timide) ។ ស្ត្រីជា មង្កុភូតា ។
-
មង្គល
( ន.នាមសព្ទ )
[មង់-គល់ ]
( សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ), បា.បាលី ( បាលីភាសា ) )
សេចក្ដីចម្រើន; សេចក្ដីសុខ; ហេតុដែលនាំឲ្យកើតសេចក្ដីសុខចម្រើន; ស្រីសួស្ដី ។
- មង្គលការ ការជាមង្គល; ខ្មែរហៅចំពោះតែ “ការអាពាហ៍ពិពាហ៍” : មានមង្គលការ, រៀបមង្គលការ ។
- មង្គលវាទ ឬ - មង្គលកថា (ម័ង-គៈលៈវាត ឬ--កៈថា) ពាក្យជាមង្គល, ពាក្យឲ្យពរ ។
- មង្គលសូត្រ (មង់-គៈលៈសូត) ឈ្មោះព្រះសូត្រមួយជាពុទ្ធភាសិតសម្ដែងអំពីមង្គល ៣៨ប្រការ, ពួកពុទ្ធសាសនិកតែងសូត្រក្នុងវេលាធ្វើកិច្ចជាមង្គលណាមួយ (ព. ពុ.)។
- មង្គលាភិសេក (មង់-គៈលាភិសែក) ការស្រោចទឹកជាមង្គល, ការស្រោចទឹកឲ្យមានមង្គល ។ល។
-
មង្គលទេពាចារ្យ
( ន.នាមសព្ទ )
[មង់-គល់-ទេ ពាចា ]
( សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ), បា.បាលី ( បាលីភាសា ) )
(< មង្គល + ទេវ + អាចាយ៌; --អាចរិយ “អាចារ្យដូចជាទេវតាដែលជាមង្គលឬអាចារ្យជាមង្គលដ៏ប្រសើរ”) ឋានន្តរជាសមណស័ក្តិរាជាគណៈថ្នាក់ខ្ពស់ក្នុងកម្ពុជរដ្ឋ; ចួនកាលព្រះករុណាជាម្ចាស់ជីវិត ទ្រង់ប្រោសព្រះរាជទានតាំងដល់ទីជាសម្ដេចក៏មាន : សម្ដេចព្រះមង្គលទេពាចារ្យ ។
-
មង្គលបុរី
( ន.នាមសព្ទ )
ឈ្មោះស្រុកមួយក្នុងខេត្តបាត់ដំបង ។
-
មង្គលវប្បៈ
( ន.នាមសព្ទ )
[ម័ងគៈលៈវ៉ាប់បៈ]
( បា.បាលី ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
មង្គលនៃការសាបព្រោះដំណាំស្រូវ, ឬឈើបន្លែ ឈើហូបផ្លែផ្សេងៗ ។ មង្គលវប្បៈនេះ គឺសំដៅយកព្រះរាជពិធីច្រត់ព្រះនង្គ័ល ក្នុងព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាយើងប្រារព្ធធ្វើពិធីនេះរៀងរាល់ឆ្នាំ ។
<< Prev 1 2 3 4 5 6 ... 20 Next >>