Khmer Dictionary: សិង

1. សិង ( កិ.កិរិយាសព្ទ ) [សឹង]   ( សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ), បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ) )
   (ឝី ឬ ឝីង; សិ ឬ សី) ដេក ។ ខ្មែរ​ប្រើ​ចំពោះ​តែ​ជា​សមណ​សព្ទ : លោក​សិង (បព្វជិត​ដេក) ។
   
2. សិង្គាល or សិង្គាលី
   (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) សិគាល) ។
   
3. សិង្ឃាដ ( ន.នាមសព្ទ )   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
   (ឝ្ឫង្គាត) ផ្លែ​ក្រចាប់; អ្វី​ៗ​ដែល​មាន​សណ្ឋាន​ដូច​ផ្លែ​ក្រចាប់ ។ ខ្មែរ​ហៅ​បាយ​ដែល​ចាប់​បន្តិច​ៗ ដាក់​លើ​ស្លឹក​ចេក​ពាស​ពី​លើ​មាត់​ឆ្នាំង​ថ្នាំ​ថា បាយ​សិង្ឃាដ  ឬ បាយ​សិង្ឃាដក៍  (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) នេះ​ផង) ។
   
4. សិង្ឃាដក ( ន.នាមសព្ទ ) [សិង-ឃាដៈកៈ ឬ --ដក់]   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
   (ឝ្ឫង្គាតក) ផ្លូវ​បែក​បី, ផ្លូវ​ត្រឡែងកែង​បី ឬ​ផ្លូវ​បែក​បួន, ផ្លូវ​ត្រឡែងកែង​បួន (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) បាយ​សិង្ឃាដក៍>បាយ​សិង្ឃាដក៍ ផង) ។
   
5. សិង្ឃានិក ( ន.នាមសព្ទ )   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
   (សិង្ឃាណក, ឝិង្ឃាណក ឬ សឹហាន) សំបោរ, ទឹក​សំបោរ; (រ. ស.) : ព្រះ​សិង្ឃានិកា ។
   
6. សិង្ហ ( ន.នាមសព្ទ ) [សឹង]   ( សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ), បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ) )
   (សឹហ; សីហ) សីហៈ ឬ តោ (បារ. លីយ៉ុង Lion) ។ អ្នក​ខ្លះ​យល់​ថា សិង្ហ ដោយ​ខ្លួន តោ ដោយ​ខ្លួន, ចួន​កាល​ហៅ​រួម​ថា សិង្ហ​តោ យល់​ថា សិង្ហ និង តោ; តាម​សេចក្ដី​ពិត សិង្ហ ឬ សីហៈ ប្រែ​ថា តោ មិន​មែន​ទីទៃ​ពី​គ្នា​ទេ, ប៉ុន្តែ​ជាង​រាល់​ប្រទេស​ច្រើន​ធ្វើ​រូប​ក្លាយ​ផ្សេង​ៗ​ពី​គ្នា ក៏​នាំ​ឲ្យ​មាន​អ្នក​យល់​ថា សិង្ហ ឬ សីហៈ ទីទៃ​ពី តោ (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) សីហៈ>សីហៈ ឬ សីហ៍ ផង) ។
   
7. សិង្ហល ( ន.នាមសព្ទ ) [សិងហល់] or សីហល, សីហលៈ (សីហៈល៉ៈ)   ( សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ), បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ) )
   (សឹហល; សីហល ឬ សីហឡ) លង្កា; ជាតិ​មនុស្ស​អ្នក​នៅ​ក្នុង​កោះ​លង្កា : កោះ​សិង្ហល; ជាតិ​សិង្ហល, អ្នក​សិង្ហល (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) លង្កា ផង) ។ បើ​រៀង​ភ្ជាប់​ពី​ខាង​ដើម​សព្ទ​ដទៃ អ. ថ. សិង-ហៈល៉ៈ, ដូច​ជា សិង្ហល​ទ្វីប កោះ​សិង្ហល (កោះ​លង្កា) សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​ហៅ ឝ្រីលង្កា (ស្រីលង្កា) ។
   - សិង្ហល​ភាសា ភាសា​អ្នក​សិង្ហល (សម្ដី​អ្នក​សង្កា​ទ្វីប) ។
   
8. សិង្ហៈ ( ន.នាមសព្ទ ) or សិង្ហរាសី   ( សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ), បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ) )
   (សឹហ; សីហ) ឈ្មោះ​រាសី​ទី ៥ (សីហៈ) នៃ​សុរិយ​គតិ (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) រាសី និង សីហៈ ផង) ។
   

1. សិង ( n ) [səŋ]   - detail »
   kind of grass (Eleusine indica) (pronounced smav səŋ or smav siiŋ)
   
   Reference: ស្មៅសិង
2. សិង ( v ) [səŋ]   - detail »
   to be located in / at
   
3. សិង ( v ) [səŋ]   - detail »
   to sleep
   
4. សិង ( v ) [səŋ]   - detail »
   to perform (a magic ritual), officiate
   
5. សិង្ខរ ( n ) [səŋkʰaʔraʔ]   - detail »
   something which has a summit; top of a mountain, mountain
   
6. សិង្គាល   - detail »
   See: សិគាល
7. សិង្ឃាដ ( n ) [səŋkʰiet]   - detail »
   pinches of boiled rice placed on a banana leaf serving as a cover for a small pot of medicine
   
8. សិង្ឃាដ ( n ) [səŋkʰiet]   - detail »
   the star-shaped fruit called ក្រចាប់ anything shaped like such fruit
   
9. សិង្ឃាដក ( n ) [səŋkʰiedɑk, səŋkʰietdaʔkaʔ]   - detail »
   crossroads; intersection of three or four roads
   
10. សិង្ឃានិក ( n ) [səŋkʰieniʔkaa]   - detail »
    nasal mucus
    

Next >>