Khmer Dictionary: ទន្ត

1. ទន្ត ( ន.នាមសព្ទ ) [ទ័ន ឬ ទន់ ]   ( សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ), បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ) )
   ធ្មេញ, ភ្លុក; (រ. ស.) ព្រះ​ទន្ត (ធ្មេញ​ក្សត្រ) ។ ព. កា.ពាក្យកាព្យ គឺពាក្យសម្រាប់ប្រើក្នុងកាព្យ ទន្តា (ទ័ន-តា) ធ្មេញ​ទាំងឡាយ ។
   
2. ទន្ត ( កិ.កិរិយាសព្ទ )   ( ព. បុ.ពាក្យបុរាណ ( ពាក្យខ្មែរបុរាណ ) )
   ជម្រះ​ធ្មេញ​នៅ​ពេល​លុប​លាង​មុខ​មាត់ : លោក​គ្រូ​តើន​អើយ កំពុង​ទន្ត គឺ​លោក​គ្រូ​កំពុង​លុប​លាង​ព្រះ​ភក្រ្ត​ជម្រះ​ព្រះ​ទន្ត ។ (រ. ស. បុ.) : ស្ដេច​តើន​ចាក​និទ្រា នៅ​វេលា​ព្រហាម​ស្រាង មាន​គ្រប់​គ្រឿង​សម្អាង ស្ដេច​ទ្រង់​ទន្ត​ជម្រះ​ភក្ត្រ (ទ្រង់​ស្រព​ព្រះ​ភក្ត្រ​ជម្រះ​ព្រះ​ទន្តា) ។ ក្នុង​សាស្ត្រា​ល្បែង​មាន​ច្រើន​អន្លើ ។
   

1. ទន្ត ( n ) [toan, toantaʔ]
   tooth ; tusk, ivory (2) tʊən
   
2. ទន្ត ( v ) [toan, toantaʔ]
   to brush the teeth
   
3. ទន្តជ ( adj ) [toantaʔceaʔ]
   to be dental.
   
4. ទន្តជ ( n ) [toantaʔceaʔ]
   dental consonants (ត​ ថ​ ទ​ ធ​ ន​ ល​ ស)
   
5. ទន្តិក ( adj ) [toanteʔkaʔ]
   to be dental, of or related to the teeth
   
6. ទន្តុប្បាទ ( n ) [toantobbaat]
   dentition
   
7. ទន្ត្រំ
   See: តន្ត្រំ
8. ទន្ត្រំជើង ( v ) [tʊəntrɑm cəəŋ]
   to stamp the foot