Khmer Dictionary: សាប

1. សាប ( កិ.កិរិយាសព្ទ )
   បាច​គ្រាប់​ស្រូវ​ពូជ​ដែល​ត្រាំ​ហើយ ទៅ​ក្នុង​ទី​ថ្នាល​ដើម្បី​ឲ្យ​ដុះ​ជា​សំណាប : ខ្ញុំ​សាប​បាន​ពីរ​ថ្នាល​ហើយ ។
   - សាប​ព្រោះ​បណ្ដុះ​ដាំ សាប​ខ្លះ​ព្រោះ​ខ្លះ​បណ្ដុះ​ខ្លះ​ដាំ​ខ្លះ ។ ព. ប្រ. ទំនុក​បម្រុង​ផ្ចុង​ផ្តើម​ឲ្យ​កើត​កាល​វាល​គុម្ព ។
   - សាប​ពូជ​វិជ្ជា បណ្ដុះ​វិជ្ជា​ឲ្យ​ចេះ​តែ​ដុះ​លូត​លាស់​ចម្រើន​ត​ៗ​ទៅ ។
   - សាប​ពូជ​សុជីវ​ធម៌ បង្ហាត់​បង្រៀន​ប្រាប់​ពន្យល់​គ្នា​ឲ្យ​ចេះ, ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​សុជីវ​ធម៌​ជា​សណ្ដាប់​ធ្នាប់​ល្អ​ត​ៗ​ទៅ ។ ព. កា.ពាក្យកាព្យ គឺពាក្យសម្រាប់ប្រើក្នុងកាព្យ ថា : កុំ​សាប​ពូជ​ពាល ក្រែង​នាំ​ឲ្យ​រាល ពេញ​ទាំង​ភូមិ​ស្រុក ត្រូវ​សាប​ពូជ​ប្រាជ្ញ អាច​នាំ​ឲ្យ​សុខ គ្មាន​ការណ៍​អុកឡុក ស្រណុក​និត្យ​នៅ ។ល។
   
2. សាប ( ន.នាមសព្ទ )
   នេសាទុបករណ៍​មួយ​ប្រភេទ ត្បាញ​ដោយ​បន្ទោះ​មូល​តូច​ៗ សម្រាប់​ដាក់​ឲ្យ​ត្រូវ​មច្ឆ​ជាតិ​ល្អិត​ៗ ។
   
3. សាប ( គុ.គុនសព្ទ )
   ដែល​ឥត​រស​ប្រៃ : ទឹក​សាប ។ ដែល​មិន​សូវ​ប្រៃ, ដែល​មាន​រស​ប្រៃ​តិច មិន​ល្មម​ដល់​ការ​ប្រកប : សម្ល​សាប ។ ព. ប្រ. ដែល​ឥត​តម្លៃ, ដែល​អស់​អំណាច, អស់​ពូកែ : សម្ដី​សាប, សាប​អំណាច, មន្ត​អាគម​សាប ។ ដែល​ចេញ​អស់​រស​ជាតិ​ដើម​ហើយ : ផឹក​ថ្នាំ​មិន​ទាន់​សាប​មួយ​ឆ្នាំង​ផង ប្រញាប់​តែ​នឹង​លែង ! ។ ដែល​ឥត​រស​ជាតិ​ខ្លាំង : ថ្នាំ​សាប (សម្រាប់​ប្រើ​ចុក​ស៊ី​ស្លា) ។ ព. ទ. បុ.
   - ស្ល​ឲ្យ​សាប បង្គុយ​ឲ្យ​ទាប គំនិត​ឲ្យ​វៃ ស្ល​សាប​ងាយ​បង់​អំបិល​ថែម, បង្គុយ​ទាប​ងាយ​ឡើង​ទៅ​ទី​ខ្ពស់, គំនិត​វៃ​មិន​ដែល​ភ្លាត់​ខូច​ការ ។
   - សាប​ឈឹង សាប​ឥត​រស​ប្រៃ​សោះ ។
   - សាប​ឈ្លេម សាប​ប្រហាត ។
   - សាប​មាត់ នឹក​ចង់​បរិភោគ​អាហារ​ដែល​មាន​រស​ប្រៃ​ឬ​ជូរ (ច្រើន​តែ​ទើប​ងើប​ពី​ឈឺ) ។ ព. ប្រ. នឹក​ចង់​បាន​រអូច​មិន​ស្រាក : កុំ​បញ្ចេញ​របស់​ល្អ​ៗ មក​ដាក់​សម្ងាច​ឲ្យ​ចោរ​សាប​មាត់ ! ។
   - សាប​រលាប ឥត​អំណាច, ឥត​តម្លៃ ។ សាប​សូន្យ បាត់​សូន្យ, វិនាស​អស់ ។ល។
   
4. សាប ( ន.នាមសព្ទ ) [សាប៉ៈ ] or សាបៈ   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
   (សាប; ឝាប) សម្បថ ។
   - សាបកៈ ឬ - សាប​ករ អ្នក​ស្បថ (បើ​ស្ត្រី​ជា សាបិកា ឬ សាប​ការិកា) ។
   - សាប​កម្ម ការ​ស្បថ ។
   - សាប​វាទ ពាក្យ​ស្បថ, សម្បថ ។
   - សាប​វាទី អ្នក​ដែល​និយាយ​ឡើង​អាង​តែ​ស្បថ (បើ​ស្ត្រី​ជា សាប​វាទិនី) ។ល។
   

1. សាប ( v ) [saap]
   to sow / spread / broadcast / scatter (e.g. seed); to distribute, disseminate; to squander
   
2. សាប ( adj ) [saap]
   to be dissipated, weak, powerless, impotent, valueless, ineffective; to be bland, insipid, tasteless; to be fresh (of water); to be dull, uninteresting
   
3. សាប ( n ) [saap]
   kind of fish trap for catching small fish
   
4. សាប [saap]
   
5. សាប ( n ) [saap]
   saap, saapaʔ- vow, oath, swearing
   
6. សាប ( n ) [saap]
   saber
   
7. សាបាន ( n ) [saabaan]
   oath, vow, swearing.
   
8. សាបាន ( v ) [saabaan]
   to swear
   
9. សាបាល
   See: ស្របាល
10. សាបេក្ខភាព ( n ) [saapaekkʰaʔpʰiep]
    relativity
    

Next >>