191. ឆ្លងព្រះបាទ ( ន.នាមសព្ទ )   ( រ. ស.រាជសព្ធ )
     ស្បែក​ជើង, ទ្រនាប់​ជើង : ស្ដេច​ទ្រង់​ឆ្លង​ព្រះ​បាទ ។
     
192. ឆ្លា ( កិ. វិ.កិរិយាវិសេសនៈ ឬ កិរិយាវិសេសន៏ )
     ដែល​ចេញ​អាការ​ប្រញាប់​ប្រញាល់ តែ​វីមវាម, ទទីសទទាស : រត់​ឆ្លា, ស្ទុះ​ឆ្លា, ឆ្លា​ចុះ​ឆ្លា​ឡើង ។
     
193. ឆ្លាក់ ( កិ.កិរិយាសព្ទ )
     ធ្វើ​ការ​រចនា​ក្បាច់​ដោយ​ដាប់ ដោយ​ទម្លុះ​សាច់​ឈើ សាច់​ដែក​ជា​ដើម : ឆ្លាក់​ឆ្លៀត (ព. ប្រ.) ចចាក់​ចចុច, លៃលក​ឲ្យ​កើត​ការ ។
     
194. ឆ្លាត ( គុ.គុនសព្ទ )
     (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) ឈ្លាស) ។
     
195. ឆ្លាម ( ន.នាមសព្ទ )
     ឈ្មោះ​ត្រី​មួយ​ប្រភេទ មាន​ធ្មេញ​ដូច​រណារ​មុត​ណាស់ : ឆ្លាម​ច្រើន​តែ​នៅ​ក្នុង​សមុទ្រ ។
     
196. ឆ្លាស ( គុ.គុនសព្ទ )
     ពាក្យ​ប្រើ​ក្លាយ​មក​ពី​ពាក្យ ឆ្លាត (ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) ឆ្លាត, ឈ្លាស) ។
     
197. ឆ្លាស់ ( កិ.កិរិយាសព្ទ )
     ចម្រុះ, រំលេច​លាយ​គ្នា : ឆ្លាស់​ពណ៌ ។
     
198. ឆ្លាំង ( ន.នាមសព្ទ )
     ឈ្មោះ​ត្រី​រំអិល​មួយ​ប្រភេទ សន្ដាន​ទ្រនេល តែ​តូច​ជាង​ត្រី​ទ្រនេល ។
     
199. ឆ្លឺម ( គុ.គុនសព្ទ )
     ដែល​តូច​ស្ដួច​ច្រឡឺម : ក្បាល​តូច​ឆ្លឺម ។
     
200. ឆ្លុះ ( កិ.កិរិយាសព្ទ )
     បំភ្លឺ​ឲ្យ​ឃើញ​ដោយ​ចក្ខុ : ឆ្លុះ​ស្រមោល, ឆ្លុះ​កញ្ចក់, ឆ្លុះ​ត្រី ។ យល់​ច្បាស់​ដោយ​ប្រាជ្ញា, ដោយ​បញ្ញា​ចក្ខុ ។ គុ. រលោង, ង៉ៅ ឆ្លុះ​ស្រមោល​បាន : ភ្លឺ​ឆ្លុះ ។
     

<< Prev   1 ... 15   16   17   18   19   20   Next >>