Khmer Dictionary: អ

Chuon Nath's Khmer-Khmer Dictionary

អក្កោសន-- or អក្កោសនា, អក្កោសនា--
(មើលក្នុងពាក្យ អក្កោសន ឬ --នៈ) ។
អក្កោសវត្ថុ ( ន.នាមសព្ទ ) [អ័ក-កោ-សៈវ័ត-ថុ] ( បា.បាលី ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
(អាក្រោឝ + វស្តុ) វត្ថុនៃការជេរឬវត្ថុជាគ្រឿងជេរ គឺពាក្យជេរប្រដូចថា អាសត្វ !, អាក្របី !; អាឆ្កែ !, អាជ្រូក !, អានរក !, អាប្រេត ! ជាដើម ។
អក្ខណៈ ( ន.នាមសព្ទ ) [អ័ក-ខៈណៈ] or អក្សណៈ (អ័ក-ក្សៈណៈ) ( បា.បាលី ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
(អក្ខណ; អក្សណ) ស្របក់, កាលឬវេលាដែលមិនមែនជាឱកាស, ដែលឃ្វាងចាកប្រយោជន៍, ដែលមិនសមប្រកប; វេលាមិនល្អ; ពេលប្រទះលើគ្រោះកាច : ប្រទះលើអក្ខណៈ, មនុស្សមិនស្គាល់អក្ខណៈ ។ ព. ផ្ទ. ខណៈ ឬ ក្សណៈ ។
អក្ខទស្ស ( ន.នាមសព្ទ ) [អ័ក-ខៈទស់] or អក្ខបាដក (--ប៉ាដៈកៈ ឬក៏ --ដក់) ( បា.បាលី ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
(អក្សទឝ៌ក ឬ អក្សបាដក) អ្នកពិភាក្សាក្តី, អ្នកជំនុំក្តី, ចៅក្រម ។
- អក្ខទស្សដ្ឋាន (អ័ក-ខៈទ័ស-ស័ត-ឋាន) ទីជំនុំក្តី, សាលាជំនុំ ។
អក្ខទេវិនី or អក្សទេវិនី
(មើលក្នុងពាក្យ អក្ខទេវី) ។
អក្ខទេវី ( ន.នាមសព្ទ ) [អ័ក-ខៈ--] or អក្សទេវិន (អ័ក-ក្សៈទេ-វិន) ( បា.បាលី ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
(អក្សទេវិន៑) អ្នកលេងល្បែងចេញកូនដើរតាមក្រឡា មានល្បែងបាស្កានិងចត្រង្គជាដើម; អ្នកលេងល្បែងភ្នាល់ឬល្បែងស៊ីសងផ្សេងៗ (ជូតការ ឬ ជូតការី); បើស្ត្រីជា អក្ខទេវិនី ឬ អក្សទេវិនី (ហៅ អក្ខធូត ក៏បាន; បើស្ត្រីជា អក្ខធុត្តី ឬ –ធូតី) ។
អក្ខធុត្តី or អក្ខធូតី
(មើលក្នុងពាក្យ អក្ខធូត និង អក្ខទេវី) ។
អក្ខធូត ( ន.នាមសព្ទ ) [អ័ក-ខៈ--] ( បា.បាលី ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
(អក្ខធុត្ត; អក្សធូត៌) អក្ខទេវី ឬ ជូតការ, ជូតការី (បើស្ត្រីជា អក្ខធូតី ឬ --ធុត្តី) ។ ព. កា.ពាក្យកាព្យ គឺពាក្យសម្រាប់ប្រើក្នុងកាព្យ ថា : ព្រះពុទ្ធត្រាស់ថា អក្ខធូតា ទោះប្រុសទោះស្រី រែងតែងលង់ខ្លួន ផ្ទួនដោយទុក្ខភ័យ វិនាសហិនហៃ ចង្រៃរួបរឹត ។ គួរសាធុជន តាំងចិត្តឲ្យឆ្ងន់ ក្រាស់ដោយការគិត ឲ្យស្គាល់រាក់ជ្រៅ ក្នុងមួយជីវិត ជនស្លាប់គំនិត រមែងរងទុក្ខ ។ ឬមួយបែបទៀតថា : រីធូតមានបី មួយអ្នកលេងស្រី មួយអ្នកលេងស្រា មួយអ្នកប្រព្រឹត្ត អំពើពាលា លេងស៊ីសងគ្នា ហៅអក្ខធូត ។
អក្ខន្តី ( ន.នាមសព្ទ ) [អ័ក-ខ័ន-តី] or អក្សាន្តី (អ័ក-ក្សាន-តី) ( បា.បាលី ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
(អក្ខន្តិ; អក្សាន្តិ) ការមិនអត់ទ្រាំ, ដំណើរអត់ធន់ពុំបាន; ដំណើរទប់កំហឹងពុំឈ្នះ ឬដំណើរអត់ខឹងពុំបាន : កើតក្តីបង់ទ្រព្យព្រោះអក្ខន្តី (ប្រើជា អក្ខមា ឬ អក្សមា ក៏បាន) ។ ព. ផ្ទ. ខន្តី, ខមា ។
អក្ខបាដ ( ន.នាមសព្ទ ) [អ័ក-ខៈបាត] ( បា.បាលី ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
(អក្សបាដ) ទីសម្រាប់លេងល្បែងដាល់ឬចំបាប់ជាដើម; ទីកីឡា ។

<< Prev 1 2 3 4 5 6 ... 20 Next >>