-
អក្ខោ
( គុ.គុនសព្ទ )
[អ័ក-ខោ ]
ពាក្យប្រើកាត់ខ្លីមកពី អក្ខោភិនី សំដៅសេចក្ដីថា “ច្រើន, ច្រើនក្រៃ, គរគោក” : មានជាអក្ខោយកទៅណាពុំអស់ (ព. សា.) ។
-
អក្ខោភិនី
( ប. សំ.បកតិសំខ្យា ( ប្រើត្រឹមតែ សំខ្យា. គឺសំខ្យាសព្ទ ក៏មាន ) )
[អ័ក-ខោ-ភិ--]
or អក្ខោហិណី (អ័ក-ខោ-ហិ-នី)
( បា.បាលី ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
(អក្សៅហិណី) សំខ្យាចំនួនមួយរយសែននិន្នហុត ។
- អក្ខោភិនី ខ្មែរប្រើជា គុ. ក៏មាន សំដៅសេចក្ដីថា “ច្រើនរាប់ពុំអស់” : មានច្រើនជាអក្ខោភិនី (មើលក្នុងពាក្យ អក្ខោហិណី ឬ អក្សៅហិណី ទៀតផង) ។
-
អក្ខោហិណី
( ន.នាមសព្ទ )
[អ័ក-ខោ-ហិ-នី]
or អក្សៅហិណី
( បា.បាលី ( បាលីភាសា ), សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ) )
កងទ័ពជើងគោគមួយក្បួនធំ (មហាចតុរង្គសេនា) មានទាហានថ្មើរជើង ១០៩.៣៥០, ទាហានសេះ ៦៥,៦១០, ដំរី ២១.៨៧០, រថ ឬរទេះ ២១.៨៧០ និងយុទ្ធភណ្ឌគ្រប់ព្រម : កងទ័ពមួយអក្ខោហិណី; ហៅ អក្ខោភិនី ក៏បាន (បែបប្រើក្នុងបុរាណសម័យ) ។
-
អក្សណៈ
( ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) អក្ខណៈ )
-
អក្សទេវិន
or អក្សទេវិនី
(ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) អក្ខទេវី) ។
-
អក្សមា
(ម. ព.មើលពាក្យ ( ចូរមើលពាក្យ . . . ) អក្ខមា) ។
-
អក្សរ
( ន.នាមសព្ទ )
[អ័ក ឬ អក់-ស]
( សំ.សំស្រ្កឹត ( ភាសាសំស្រ្កឹត ), បា.បាលី ( បាលីភាសា ) )
(អក្ខរ) អក្ខរៈ ។
- អក្សរខម អក្សរខ្មែរ (ហៅតាមសៀមដែលយកអក្សរខ្មែរទៅប្រើ, លុះចំណេរកាលតមក ខ្មែរហៅអក្សរមូលដែលមានសណ្ឋានតួរាងខ្លាំងៗបន្តិច បែបភាពខុសគ្នាអំពីអក្សរមូលធម្មតាខ្លះថា អក្សរខម ឬ តួខម, បើចារឬសរសេរតួរាងបែបនោះ ប៉ុន្តែតូចៗ ហៅថា កូនខម) ។
- អក្សរខ្វៀក អក្សរខ្មែរមានសណ្ឋានតួរាងជាចំហៀងៗសម្រាប់សរសេរខ្វៀកៗរំហ័សការ ។
- អក្សរគ្រវាត់ ឬ - --ក្រវាត់ អក្សរដែលមានជើង រ គ្រវាត់ឬក្រវាត់ព័ទ្ធពីក្រៅ គឺអក្សរដែលផ្សំជាមួយនឹងជើង រ ឬផ្ញើជើង រ ដូចជា ក្រ, គ្រ, ច្រ, ជ្រ ជាដើម ។
- អក្សរជ្រៀង អក្សរខ្មែរមានសណ្ឋានតួរាងទ្រេតៗ ។
- អក្សរបំបែក ព្យញ្ជនៈដែលផ្សំជាមួយនឹងស្រៈតាមលំដាប់, ដូចជា ក កា កី កឹ កឺ ។ល។ កុំ កំ កាំ កះ ។
- អក្សរប្រកប អក្សរដែលសរសេរពីខាងចុងពាក្យ ឥតចេញសំឡេង, ខ្មែរដូចជា កក, កង, ចក, ចង ជាដើម; បា. ឬ សំ. ដូចជា ហរ៑, អន៑, ករ៑, កម៌ន៑, វិទ៑, វិទ្យុត៑ ជាដើម ។
- អក្សរប្រយោគ អក្សរផ្ញើរជើង ឬអក្សរគ្រវាត់ (ហៅ អក្ខរប្បយោគ ក៏បាន) ។
- អក្សរផ្ញើជើង អក្សរដែលផ្សំជាមួយនឹងអក្សរឯទៀត (អក្សរប្រយោគ), ដូចជា ក្ង, ក្ន, ខ្ច, ខ្ទ ជាដើម។
- អក្សរពុម្ព អក្សរដែលសិតជាតួរាងសម្រាប់បោះពុម្ពឬស្នាមអក្សរដែលបោះពុម្ពហើយ ។
- អក្សរលក្ខណ៍ ឬ - --លក្សណ៍ សំបុត្រសម្គាល់ ។
- អក្សរសព្ទ អក្សរល្អិតៗដែលសរសេរដាក់សព្ទប្រែនៅប៉ែកខាងលើក្បែរភាសាដទៃ ។
- អក្សរសាស្រ្ត វិជ្ជាអក្សរ; ក្បួនប្រាប់វិធីអក្សរ, ការសរសេរត្រឹមត្រូវក្នុងភាសាណាមួយ; មុខការខាងនិពន្ធ,... ។
- អក្សរសាសន៍ សំបុត្រឲ្យដំណឹង; សំបុត្រសំណួរ ។ល។
-
អក្សរ
(មើលក្នុងពាក្យ អប្សរ) ។
-
អក្សរ--
(មើលក្នុងពាក្យ អក្សរ) ។
-
អក្សាន្តី
(ម ។ ព. អក្ខន្តី) ។
<< Prev 1 ... 5 6 7 8 9 10 11 ... 20 Next >>
