Khmer Dictionary: ឱដ្ឋជៈ

Chuon Nath's Khmer-Khmer Dictionary
  1. ឱដ្ឋជ ( ន.នាមសព្ទ ) [អោត-ឋៈជៈ ] or ឱដ្ឋជៈ   ( បា.បាលី​ ( បាលីភាសា ) )
    (ឱដ្ឋជ; សំ. ឱឞ្ឋ្យ) អក្សរ​ដែល​មាន​សូរ​សំឡេង​កើត​ត្រង់​រឹម​បបូរ​មាត់ គឺ​មាន​សូរ​រះ​បបូរ​មាត់​ចេញ​មក, មាន ៧ តួ​គឺ ឧឩ, ប​ផ​ព​ភ​ម; រួម ប៉, ប៊  និង ហ្វ  ត្រង់​ដែល​មាន​សូរ​សំឡេង​ជា F ដូច​ជា ហ្វឹក, ហ្វូង នេះ​ផង​ជា ១០ តួ (អក្សរ វ  ជា ទន្តោដ្ឋជៈ  មាន​សំឡេង​កើត​ត្រង់​ប្រទល់​ធ្មេញ​និង​រឹម​បបូ​រមាត់) ។
Headley's Khmer-English Dictionary
  1. ឱដ្ឋជៈ ( n ) [ʔaottʰaʔceaʔ]
    labial consonant; rounded vowel